‘Ik had een container geregeld.’ In de container zou kleding gaan, zijn koffer, zijn smoking, shampoo en zeep. ‘Al mijn spullen.’ Potten, pannen, een fiets en zijn hoed. ‘Er paste drie kuub in.’ Zijn fototoestel en tien paar schoenen. Naast elkaar staan ze in het gelid. Van beige tot zwarte, met harde neuzen om te lakken. Maat 40, 42, 44. ‘De laatste keer naar Suriname had ik twee paar meegenomen. Al mijn vroegere klasgenootjes riepen mij na. ‘Boka, jouw schoenen glimmen! Het gaat vast goed met jou.’ Ze noemden me Michael Jackson.
Binnenkort staat het hele artikel op Vers Beton
Boka maakt graag foto's met zijn digitale camera, maar beschikt niet over een computer om ze goed terug te kijken. Voor dit deel heb ik daarom zijn eigen foto's voor het eerst op groot scherm gebruikt. Hij fotografeert in Rotterdam de mensen en dingen die hem blij maken, of waar hij goede herinneringen aan heeft. Zoals het standbeeld van Gijsbert Karel van Hogendorp voor het WTC. Hier sliep Boka een tijd lang toen hij dakloos was.
Het lukt Boka niet altijd om alles in een foto te vatten. Daarom ontstaat er soms een mooi tweeluik.